سراب

می گوید"کلپورگان برایت خانه کعبه شده،اگر به زیارتش نروی ،روزگارت نمی گذرد"بی آنکه پاسخی دهم به سخنش فکر می کنم و با خود حساب می کنم"به جز کارگاه سفال که زنها و کودکان ،صاحبان واقعیش هستند،چیز چشمگیر و خاصی ندارد.نخلستانش که دیده ام پر از درختان کهن و رو به موت است و شهرکی کوچک رو به جاده مرزی که استراحتگاه سوختبران و مرزداران شده است "و دیگر چیزی،از کعبه ای که او از آن سخن می گوید،به ذهنم نمی رسد.به جز مسیری که رو به طلوع است و می پنداری،که تو را به سرمنزل مقصود می رساند و در دل می دانی ،که خط پایان ،سراب است...

+ نوشته شده در دوشنبه بیست و نهم اسفند ۱۴۰۱ ساعت 3:25 توسط Espantan  |