برداشت

زنها با هم پچ پچ می کردند و از مرگ زنی می گفتند که در مراسم وعظ و دعا فوت کرده بود.از مرگش تعریف و تمجید خاص می کردند که خدا قسمتش کرده و در مراسم دعا و درود فوت شده است.بعضی پا را پیشتر نهاده و برایش درجه شهادت هم می نوشتند.ولی یک حقیقت و واقعیت در گفتار همگی پنهان بود و آن ،اینکه هیچکدام دوست نداشتند جای آن بانوی خاص باشند.دور از تعریف و تمجیدها یک نکته هویدا بود که سوز دعا و گریه باعث ایست قلبی زن و مرگش شده بود و آنها با نوشتن درجه و مقام در صدد جبران بودند.

+ نوشته شده در پنجشنبه دوازدهم مرداد ۱۴۰۲ ساعت 7:25 توسط Espantan  |