خلا

می گوید خانمش به خانه ی پدرش رفته است.او باز هم سخن می گوید و من در همان جمله ی اول حرفهایش جا میمانم.من در محرومیتی که خدا برایم چیده در میمانم.اینکه سالها با آدمهای دیگر فرق داشته ام و این تفاوت بی صدا مچاله ام کرده است.یک جای خالی که با وجود هیچ کس پر نشده و همچنان خلا خود را حفظ کرده است.دوستی می گفت"وقتی خدا نعمت پدر را از دختری میگیرد.به جایش پرورنده ای بالاتر از پدر جایگزینش میکند.مثلا خودش آن دختر مفلوک را پرورش میدهد.داستان منطقی را که او برایم تشریح میکرد هرگز باور نکردم.اگر بمیریم و در ابدیت پدر و مادرها گم شوند،آنهایی که زود پدر و مادرشان را از دست دادند غم انگیزترینند. اسپنتان...