دمسه

از دنیای مجازی،فروشگاهی را یافته ام که پر از الگو،طرح و تابلوی نقاشی است.نخهای الوان دمسه و طرح های خاصی که سالها پیش آنها را از فروشگاه واقعی کنار تربیت معلم خریداری می کردم،از دل دنیای مجازی سر بیرون آورده اند.پارچه و نخ ها را دیروز از پست تحویل گرفتم.تمام خاطرات یکباره بر سر صحنه ریخته است.هنر و کاردستی را از بچه های بندر یاد گرفتم،در آنها ذوق و شوقی بود که در من بلوچ نبود.آن را به زور به خوردم دادند.تابلوهایی که از هنر دستان دختر دیروز بر جای مانده،هر تار و نقشش خاطره ای دارد.آنها را قاب گرفته ام و روی دیوار نصب کرده ام تا همیشه یادم بماند که آن نقش را من بر دل پارچه زده ام و زمانی هم در عالمی دیگر هم سیر کرده ام.طرح کشیدن و سوزن زدن بر دل پارچه،نور خاطرات قشنگ را منعکس می کند و اوضاع پریشان درون را سامان می دهد.